LUC ENTING (1957) behoort tot de meest bekende en productieve hedendaagse Nederlandse natuurfilmers. Hij is al vanaf jonge leeftijd gefascineerd door de natuur. Toch gaat hij pas op latere leeftijd de natuur vastleggen op foto en film.

 

Luc groeit op in Drenthe, midden op het platteland. Luc’s vader is een groot natuur-liefhebber en leert hem spelenderwijs veel over de natuur. 

 

Tijdens een van zijn zwerftochten in de natuur ontmoet Luc een fotograaf. Deze stimuleert hem om ook te gaan fotograferen. Dat blijft tot zijn 25ste een grote hobby. Daarnaast werkt Luc in die tijd als stedenbouwkundig tekenaar bij de gemeente Ede. Langzamerhand wordt fotograferen filmen en gaat Luc steeds minder voor de gemeente werken. Hij heeft geen filmopleiding genoten, maar leert het vak door het ‘vooral veel te doen’.

 

In 1996 breekt hij door met zijn eerste film Het edelhert. De film is een weerspiegeling van jarenlange research naar de juiste apparatuur, opnametechnieken en een grote dosis liefde en passie voor natuur. In de jaren die volgen werkt hij als natuurfilmer en producent mee aan programma’s zoals Alle dieren tellen mee (AVRO), Puur natuur (TROS), Lang leve de lente (EO) en een hele reeks natuurfilms, documentaires en reclamefilmpjes. Luc Enting wil met zijn films mensen, dieren en natuur dichter bij elkaar brengen. Het begrip "natuur" wordt in zijn films dan ook ruim geïnterpreteerd. Ook cultuurhistorie en de menselijke beleving worden door de films heen verweven.

 

 

Luc Enting is een graag geziene gast in tv-programma's waarin aandacht wordt besteed aan de natuur. Zo schuift hij regelmatig aan bij De wereld draait door en vertelde hij bij VARA's Vroege Vogels over de webcams die hij plaatste voor Beleef de lente, de website van Vogelbescherming Nederland waar al jaren een aantal vogels te volgen zijn die hun kuikens voor de webcams grootbrengen.

NATUUROPVATTING

Luc Enting heeft een uitgesproken idee over hoe de mens met de natuur dient om te gaan. In al zijn films komt dit idee naar voren en het komt erop neer dat de mens de natuur die ons nog rest met zorg moet behandelen. Met name in het kleine Nederland waar de natuur door oprukkende bebouwing en toenemende activiteiten soms zwaar onder druk staat. Verantwoordelijk natuur-beheer is daarbij óók zeer belangrijk. Kennis over diergedrag, zorgvuldigheid en geduld zijn dingen die daarbij horen. Maak de natuur niet altijd ondergeschikt aan de behoeften van de mens maar draag er zorg voor dat een zeker deel van natuur- en rustgebieden slechts bestemd is voor dieren en planten. Alleen zó garanderen we dat ook de generaties na ons nog van kwetsbare soorten kunnen genieten.